Onrust en onzekerheid is iets wat veel mensen van ons in meer en mindere mate ervaren. Feit is dat we met z’n allen ooit een keer in ons leven geconfronteerd worden met onrust of zelfs met een gevoel van angst. Vaak is dit op momenten dat we het gevoel hebben de controle te verliezen over iets.
Deze tijd, waarin het Corona virus heerst is dit een gevoel wat extra kan opspelen. Niet alleen wat het virus met ons doet, maar ook de angst wat we hebben als we onze kinderen loslaten en bijvoorbeeld moeten toevertrouwen aan de andere ouder. We kunnen ons onzeker voelen, onrustig en/of zelfs angstig.

Wanneer we ons onrustig voelen komt dit vaak voort uit een innerlijk conflict. Ergens vanbinnen zijn twee conflicterende belangen die strijden om aandacht. Bijvoorbeeld je kind beschermen vs je kind het contact met de andere ouder gunnen. Voor sommige van ons was het vertrouwen in de andere ouder al moeilijk toen er nog geen Corona virus heerste, maar nu kan dit gebrek aan vertrouwen vooral uitvergroot worden.

Wanneer we rondlopen met deze zorgelijke gedachten, doet dit iets met ons brein. Het brein van ons gebruikt de emotie van angst, die we uit deze gedachten krijgen, om te overleven. Ik denk dat bijna ieder mens een mate van angst heeft voor een vorm van controleverlies. Deze angsten maakt dat je gaat tobben over bepaalde dingen. Je brein denkt immers dat als je stopt met nadenken over het probleem, dat het probleem niet weggaat, omdat je nog niet de juiste oplossing hebt gevonden. Dus wil je er iets mee, een oplossing, stelling nemen of iets anders wat ervoor zorgt dat je onrustig gevoel of angsten minder worden. Maar juist hierdoor kan een vicieuze cirkel ontstaan. Dat wil zeggen dat je in een patroon terecht komt wat zichzelf versterkt. Je hebt stress omdat je je kind wilt beschermen, maar dat lukt niet zoals je dat voor ogen hebt of dat zou willen. Vervolgens is dat een reden om nog meer stress te krijgen. Door deze stress heb je moeite om objectief te kunnen denken, waardoor je weer meer gaat tobben. Dit is weer een reden om weer meer stress te ervaren. En zo blijft het maar doorgaan.

Het heeft vaak een negatieve invloed op jezelf, op je gezondheid, maar ook op je mentale gesteldheid. En niet alleen op die van jezelf, maar ook op de gezondheid van je kind. Het levert jou en je omgeving weinig positiefs op.

Wat kun je dan wel doen? Het is geen eenvoudig en eenduidig antwoord. Maar weet dat echte controle niet bestaat. Het is een dagelijkse illusie waar we mee leven. Niemand heeft het leven compleet in de hand. Zekerheid is een illusie die ons enorm kan beperken in ons leven. Het kan onze kinderen beperken in het leven om te ervaren waar zij van kunnen groeien (of juist niet). Soms kan het bevrijdend zijn als we ons richten op onze overtuigingen en patronen die onrust als cadeau geven op dagen dat we niet jarig zijn en ons voeren naar een zee van onzekerheden die ons dagelijks leven bepalen. Wanneer je je richt op moeilijkheden, krijg je meer moeilijkheden. Als je je richt op mogelijkheden, zie je meer mogelijkheden. Wat je ziet is wat je krijgt. Change your thought’s and you change your world. En denk maar niet dat dit gemakkelijk is. Dit is misschien nog wel één van de moeilijkste taken waar wij in ons menselijk bestaan mee te maken krijgen

Nu, meer als ooit van te voren, doet deze tijd een beroep op ons om kritisch te kijken naar onze overtuigingen en patronen die ons niet meer dienen. Die onze kinderen niet dienen. Die we eigenlijk al langer wilden loslaten, maar door redenen nog niet echt toe in staat zijn geweest. Deze tijd vraagt om een andere manier van kijken, een andere manier van handelen, een andere manier van zijn. Hier iets aan veranderen, te midden van alle indrukken van buitenaf, vergt intuïtie, kalmte, en tijd om na te denken. Pak je die tijd en ruimte!

Door jouw angst voor het onbekende is het lastig om zonder uitgebreide, soms dichtgetimmerde plannen, de toekomst tegemoet te gaan. Toch is ook dat onderdeel van het leven. Je kan niet alles van tevoren weten of plannen. Soms overvallen dingen je. En ja, soms ben je dus onvoorbereid. Echter proberen controle te krijgen is zoiets als de wind proberen te stoppen met een vlieger. Je zou wel eens positief verrast kunnen worden door het leven als je de controle probeert lost te laten. Heel misschien vallen de dingen dan juist op z’n plek.

De mooiste dingen in het leven, zoals liefde, geluk en succes zijn spontaan. Je hebt daar helemaal geen controle voor nodig. Het overkomt je. Je hoeft niet altijd alert en scherp te zijn. Durf je verdediging te laten zakken. Forceer geen uitkomsten. Wat komen gaat dat weet niemand.

Voel wat er daadwerkelijk in je omgaat, wees je bewust van de chaos, maar laat het tumult niet jouw realiteit zijn of de realiteit van je kind. Geef jezelf en je kind de kans om alles simpel te laten zijn en keer je bewustzijn naar jouw essentie. Die essentie is jouw diepere realiteit en drijfveer.