Soms vergroot één ouder de afstand tussen het kind en de andere ouder, vanuit een positieve intentie om voor het kind op te komen. In deze gevallen zie je dat één ouder (grotendeels) buitengesloten wordt. Niet het kind kiest dan hoe het de relatie met de beide ouders vorm wil geven, maar vaak één van de ouders. 

Om de andere ouder te kunnen behouden, kan het kind één ouder gaan afwijzen. Het probeert op deze manier aan de onderliggende rouw en het loyaliteitsconflict te ontkomen. 

Uit onderzoek weten we dat een kind vanuit bovenstaande dynamiek niet gediend is bij het buitensluiten van één ouder. 

In dit soort situaties is het noodzakelijk dat een kind leert omgaan met de loyaliteiten naar beide ouders, ook wanneer het contact met één van de ouders ontbreekt.

Ook wanneer contactherstel niet haalbaar blijkt, kan het kind leren over rouw, eigen identiteit en op welke manier het een nieuwe verbinding kan creëren met beide ouders. Dit kunnen pittige thema’s zijn waar Yvoor bij kan ondersteunen.