Bij coöperatief ouderschap is er sprake van weinig conflict tussen ouders en lukt het meestal om goed samen te werken. Vaak kun je dan direct met elkaar communiceren over de behoeften van de kinderen. Dit vergt een bepaalde mate van flexibiliteit. 

Coöperatief en (solo)parallel ouderschap zijn twee uiterste manieren om ouderschap na scheiding vorm te geven: alle (meng)varianten daartussen zijn denkbaar.

Zo kan (solo)parallel ouderschap voor ouders direct na de scheiding rust en duidelijkheid scheppen, terwijl na een tijdje meer ruimte ontstaat voor samenwerking en er een meer coöperatieve vorm van ouderschap kan ontstaan.

Ook kan het zijn dat ouders na een scheiding in eerste instantie coöperatief ouderschap vormgeven, maar dat er vervolgens iets verandert, waardoor strijd ontstaat en een vorm van (solo)parallel ouderschap meer wenselijk blijkt. Soms kan het ook zo zijn dat coöperatief ouderschap op termijn niet langer haalbaar is. 

Er is dus niet één antwoord: het gaat vooral om wat in de situatie op dat moment het beste past.